TIYO SIMON

TIYO SIMON

ni N.P.S. Toribio

Mga Tauhan:

Tiyo Simon – isang taong nasa katanghalian ang gulang, may kapansanan ang isang paa at may mga paniniwala sa buhay na hindi maunawaan ng kaniyang hipag na relihiyosa

Ina – ina ni Boy

Boy – pamangkin ni Tiyo Simon pipituhing taong gulang

Oras: Umaga, halos hindi sumisikat ang araw

Tagpo: Sa loob ng silid ni Boy, makikita ang isang tokador na kinapapatungan ng mga langis at pomada sa buhok, toriko, suklay at iba pang gamit sa pag-aayos. Sa itaas ng tokador, nakadikit sa dingding ang isang malaking larawan ng Birheng nakalabas ang puso at may tarak itong punyal. Sa tabi ng nakabukas na bintana sa gawing kanan ay ang katreng higaan ng bata. Sa kabuuan, ang silid ay larawan ng kariwasaan.

Sa pagtaas ng tabing, makikita si Boy na binibihisan ng kaniyang ina. Nakabakas sa mukha ng bata ang

pagkainip samantalang sinusuklay ang kaniyang buhok.

(Biglang uunat ang babae, saglit na sisipatin ang ayos ng anak saka ngingiti.)

Ina: O, hayan, di nagmukha kang tao. Siya diyan ka muna at ako naman ang magbibihis.

Boy: (Dadabog) Sabi ko, ayaw kong magsimba, e!

Ina: Ayaw mong magsimba? Hindi maa… Pagagalitin mo na naman ako, e! At anong gagawin mo rito sa bahay ngayong umagang ito ng pangiling-araw?

Boy: Maiiwan po ako rito sa bahay, kasama ko si… si Tiyo Simon…

Ina: (Mapapamulaga) A, ang ateistang iyon. Ang… Patawarin ako ng Diyos.

Boy: Basta. Maiiwan po ako… (Ipapadyak ang paa) Makikipagkuwentuhan na lamang ako kay Tiyo Simon…

Ina: (Sa malakas na tinig) Makikipagkuwentuhan ka? At anong kuwento? Tungkol sa kalapastanganan sa banal na pangalan ng Panginoon?

Boy: Hindi, Mama. Maganda ang ikinukuwento ni Tiyo Simon sa akin…

Ina: A, husto ka na… Husto na, bago ako magalit nang totohanan at humarap sa Panginoon ngayong araw na ito nang may dumi sa kalooban.

Boy: Pero…

Ina: Husto na sabi, e!

(Matigil sa pagsagot si Boy. Makaririnig sila ng mga yabag na hindi pantay, palapit sa nakapinid na pinto ng silid. Saglit na titigil ang yabag; pagkuwa’y makaririnig sila ng mahinang pagkatok sa pinto.)

Ina: (Paungol) Uh… sino yan?

Tiyo Simon: (Marahan ang tinig) Ako, hipag, naulinigan kong…

(Padabog na tutunguhin ng babae ang pinto at bubuksan iyon. Mahahantad ang kaanyuan ni Tiyo Simon, nakangiti ito.)

Tiyo Simon: Maaari bang pumasok? Nauliningan kong tila may itinututol si Boy…

Boy: (Lalapit) Ayaw kong magsimba, Tiyo Simon. Maiiwan ako sa iyo rito. Hindi ako sasama kay Mama.

Ina: (Paismid) Iyan ang itinututol ng pamangkin mo, Kuya. Hindi nga raw sasama sa simbahan…

(Maiiling si Tiyo Simon, ngingiti at paika-ikang papasok sa loob. Hahawakan sa balikat si Boy.)